Przedimki

                   Przedimki, czyli articles są nieodłącznym elementem angielskiej gramatyki. Dla Polaków rozpoczynających przygodę z językiem angielskim są zagadnieniem nowym i często kłopotliwym, ponieważ w języku polskim nie ma takiej jednostki gramatycznej. Postanowiliśmy wyjaśnić Wam, kiedy używać the, a oraz an, a kiedy... nie używać ich wcale. 

Czym są articles, czyli angielskie przedimki 

Na początek kilka ogólnych informacji i zasad dotyczących articles, czyli przedimków w języku angielskim. 

1. Przedimki (articles) to po prostu a, an lub the określające rzeczownik, o którym mówimy. 

2. Przedimki w języku angielskim dzielimy na określone (the) i nieokreślone (a i an). 

3. Przedimki określają, czy dana rzecz jest znana zarówno tej osobie, która się wypowiada, jak i tej, która daną wypowiedź słyszy lub czyta (przedimek określony), czy też nie (przedimek nieokreślony). 

4. Użycie odpowiedniego przedimka zależy także od tego, na jaką głoskę zaczyna się wyraz, przed którym stawiamy przedimek, w jakiej liczbie występuje oraz czy jest policzalny.  

Spójrz na poniższe sytuacje z życia Julii i Roberta i dowiedz się, jak wybrać odpowiedni przedimek. 

Przedimki nieokreślone a i an - czy używamy ich w liczbie mnogiej 

Wyrażenie "przedimek nieokreślony" oznacza, że mówimy o czymś po raz pierwszy lub w ogólnym kontekście, bez wskazywania na coś konkretnego, szczegółowego. 

Na przykład, mówiąc a book mówimy o jakiejś książce, jednej z wielu. Nie mamy na myśli konkretnej książki, którą możemy wskazać. 

She’s reading a book.
Ona czyta książkę. (jakąś książkę) 

Gdy mówimy o rzeczownikach w liczbie mnogiej, nie używamy ani a, ani an. Porównaj: 

I have a car.
Mam samochód. (jakiś samochód, jeden samochód)
I have cars.
Mam samochody. (mam samochody, ogólnie) 

Kiedy używamy a, a kiedy an 

Wybór przedimka nieokreślonego zależy od wyrazu, który określa. Zarówno a, jak i an znaczą dokładnie to samo, a nasz wybór pomiędzy nimi zależy od tego, na jaką literę zaczyna się wyraz, który określamy - na spółgłoskę czy samogłoskę.
Ale uwaga! Kierujemy się wymową pierwszej głoski, a nie pisownią. 

SPÓŁGŁOSKA - używamy a: a car, a house, a university (słyszymy spółgłoskę “j”, nie “u”)
SAMOGLOSKA - używamy an: an apple, an orange, an hour (słyszymy samogłoskę “a”, nie “h”) 

ZAPAMIĘTAJ. Kiedy przed rzeczownikiem znajduje się inny wyraz (np. przymiotnik), wtedy przedimek dostosowujemy do dźwięku, na który rozpoczyna się ten wyraz, np. a small orange (słyszymy “s”), an old man (słyszymy “o”). 

I have an orange.
Mam pomarańczę.
I have an orange bike.
Mam pomarańczowy rower. 

Przedimki nieokreślone a i an a policzalność 

Wiesz już, że przedimki nieokreślone a i an odnoszą się tylko do liczby pojedynczej. Co więcej, używamy ich tylko z rzeczownikami policzalnymi. Dla podsumowania tej reguły warto zapamiętać, że a/an = one: 

I need a dollar.
Potrzebuję dolara. (dosłownie: jednego dolara, jakiegoś dolara) 

W języku angielskim przedimków nieokreślonych używamy wyłącznie w połączeniu z policzalnymi rzeczownikami w liczbie pojedynczej. Ponieważ a/an oznacza “jeden”, nie powiemy nigdy a music, an air, a sugar, bo tych rzeczy nie da się policzyć. 

I’m listening to music.
Słucham muzyki. (a nie: a music)
I like coffee.
Lubię kawę. (a nie: a coffee) 

Przedimki nieokreślone a i an w stałych wyrażeniach 

W języku angielskim są pewne zasady, które ułatwią nam podjęcie decyzji, jakiego przedimka użyć. Warto zapamiętać, że przedimka nieokreślonego, czyli a lub an, używamy, kiedy mówimy o zawodach. 

He is a teacher.  
On jest nauczycielem. 

W wielu utartych, stałych wyrażeniach a lub an jednak pomijamy, szczególnie gdy mówimy o sytuacjach, które są dla nas oczywiste - np. oni są w szkole, bo są uczniami, jesteśmy w pracy, bo jesteśmy pracownikami i tak dalej. Jest to tzw. zero article, czyli przedimek zerowy. 

She’s in hospital.
Ona jest w szpitalu. (jako pacjetnka)
The children are at school.
Dzieci są w szkole. (uczą się w szkole)